مقدمه
این پژوهش به منظور گونه‌شناسی حالات مختلف انگشتگذاری در تار و سه‌تار تدوین شده است. هدف اصلی، دسته‌بندی انواع انگشتگذاری و منظم کردن آنها است که البته بر این اساس نگارنده در کتاب مبانی آموزش عمومی تار و سه تار مجموعۀ تمریناتی را ارائه کرده است و این مقاله پشتوانۀ تحقیقی آن تمرینات است. لازم به ذکر است که مطالب ارائه شده در این تحقیق بیشتر استدلالی هستند تا استنادی زیرا احتمالات انگشتگذاری در این سازها بیشتر نیازمند یک بررسی ریاضیگونه است تا یک گفتمان استنادی در نتیجه منبع خاصی در نگارش این مستند استفاده نشده است.
شمارش ریاضی‌گونۀ تمامی حالات مختلف انگشتگذاری مرحلۀ ابتدایی این پژوهش است زیرا اگر هر نوازنده‌ای صرفاً به بررسی حالاتی که در ذهن دارد بپردازد ممکن است برخی از گونه‌ها مغفول واقع شود. مرحلۀ بعد حذف حالات مشابه و ثبت حالات اصلی و کاربردی است. سپس باید حالات باقی‌مانده به چند دستۀ معنادار تقسیم می‌شد تا گونه شناسی دقیق آنها ممکن شود.
نتیجه‌گیری
در ساز تار و سه‌تار احتمالات مختلفی برای انگشتگذاری وجود دارد که نوازندگان ضمن شناخت آنها و ویژگی‌های آنها می‌توانند توانمندی خود را در ارتباط با این حالات بالا ببرند اگر نوازندگان صرفاً به دنبال تجربه کردن این حالات در رپرتوارهای موسیقی باشند ممکن است با جامع این حالات آشنا نشوند یا در زمان خیلی طولانی این جامعیت ممکن شود. با شناخت این حالات می‌توان برای آنها تمریناتی طراحی کرد که موجب تقویت ذهن و فیزیک شود که نگارنده در کتاب آموزش عمومی تار و سه‌تار این احتمالات اصلی را در قالب 546 تمرین ارائه کرده است. در ساز تار و سه‌تار 393 حالت برای انگشتگذاری در یک موقعیت ثابت وجود دارد و 2943 حالت برای پرش از یک موقعیت به موقعیت دیگر شمارش شده است که در مجموع 3336 حرکت را تعریف می‌نماید، طبیعی است که پرده‌بندی، سرعت، ریتم، تکنیک عناصری هستند که در موسیقی می‌توانند بر این حرکت‌ها واقع شوند و پیچیدگی‌های دیگری را ایجاد کنند.
